Πέμπτη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης - Definition. Was ist Πέμπτη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης
Diclib.com
Wörterbuch ChatGPT
Geben Sie ein Wort oder eine Phrase in einer beliebigen Sprache ein 👆
Sprache:

Übersetzung und Analyse von Wörtern durch künstliche Intelligenz ChatGPT

Auf dieser Seite erhalten Sie eine detaillierte Analyse eines Wortes oder einer Phrase mithilfe der besten heute verfügbaren Technologie der künstlichen Intelligenz:

  • wie das Wort verwendet wird
  • Häufigkeit der Nutzung
  • es wird häufiger in mündlicher oder schriftlicher Rede verwendet
  • Wortübersetzungsoptionen
  • Anwendungsbeispiele (mehrere Phrasen mit Übersetzung)
  • Etymologie

Was (wer) ist Πέμπτη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης - definition


Πέμπτη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης         
Πέμπτη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης ονομάστηκε μια σειρά από έξι συνόδους που πραγματοποιήθηκαν στην βυζαντινή πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη μεταξύ 1341 και 1351, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ησυχαστική έριδα, μια διαμάχη σχετικά με το μυστικιστικό δόγμα του Ησυχασμού. Αναφέρονται επίσης ως Ησυχαστικές ή Παλαμιτικές σύνοδοι, καθώς συζήτησαν τη θεολογία του Γρηγορίου Παλαμά, στην οποία αντιτάχθηκε ο Βαρλαάμ Καλαβρός, και άλλων.
Ε΄ Οικουμενική Σύνοδος         
Η Ε΄ Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε στις 5 Μαΐου μέχρι τις 21 Ιουνίου του 553 στην Κωνσταντινούπολη με τη συμμετοχή 165 επισκόπων, υπό την προεδρία του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ευτυχίου. Την συγκάλεσε ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α΄.
Πρώτη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης         
  • Ναό Σταυροπόλεως]] στο [[Βουκουρέστι]]
  • Ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός, ένας από τους προέδρους της συνόδου
Β΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΉ ΣΎΝΟΔΟΣ
Β΄ Οικουμενική σύνοδος; Πρώτη σύνοδος της Κωνσταντινούπολης; Δεύτερη Οικουμενική Σύνοδος; Β΄ Οικουμενική Σύνοδος; Β' Οικουμενική Σύνοδος
Η Πρώτη σύνοδος της Κωνσταντινούπολης, γνωστή ως Β΄ Οικουμενική, ήταν η εκκλησιαστική σύνοδος που διενεργήθηκε το 381 μ.Χ. και συγκλήθηκε από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄, μετά από προτροπή του Μελετίου Αντιοχείας.Φειδάς, σελ. 522. Στόχος της ήταν η εκκλησιαστική ειρήνευση,Mansi, Sacrorum Conciliorum nova et amplissima collection. III, 557 αλλά και η «ἐπίλυσις τῶν ἀναφυέντων ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ κρισίμων θεολογικῶν καὶ διοικητικῶν προβλημάτων».Εκκλ. Ιστορία Θεοδώρητος 5,6,205